Alaküllihal

                                                Ey âdemoğlu! Mütevazi olmadıkça zahit olamazsın.                                                                                                        (el-Heysemi) İnsan , kibir ve gururdan uzak,mütevazı ve güzel huylu olmalıdır ki,Allah indinde mü'minlerden sayılabilsin.Sahip olduğu dünya malıyla gururlanarak veya yaptığı ibadetlerle kendini üstün görerek başkalarına karşı büyüklenenler,  samimiyetten ve güzel ahlâktan mahrum olduklarını göstermiş olurlar. Kaynak:Ömer Nasuhi Bilmen,Hadis Gün...

Efendimiz(s.a.v)'in huzurunda iki büklüm bekleyen sahabi,bir dizi sual sormayı istemektedir.Merhamet ve şefkat menbaı ise ,ona cesaret veriyor,neyi istersen sor,buyuruyor.O da günlerdir zihninde beklettiği sualleri sırayla sormaya başlıyor. Ya Resulullah,ben insanların en âlimi olmak istiyorum. Allah'tan en çok korkan,insanların en âlimi olur. İnsanların en zengini olmak istiyorum. Kanaatkâr olursan,insanların en zengini olursun. İnsanların en hayırlısı olmak istiyorum. İnsanların en hayırlısı insanlara menfaatli olandır. İnsanların en adaletlisi olmak istiyorum. Öyle ise kendin için istediğini başkası için de iste. Allah'a en yakın kul olmak istiyorum. Allah'ı çok zikret. İyi hal ve ikram sahibi insan olmak istiyorum. Öyle ise Allah'a ibâdet ederken Onu görüyormuş gibi ibâdet et. İmanımın mükemmel olmasını istiyorum. Ahlâkını güzelleştir ki imânın kemâle ersin. Kaynak:Semine&Senai Demirci Her Güne Bir Dua

Peygamberimiz (s.a.v) yüce makam ve mertebesine rağmen son derece mütevaziydi. Bu sebeple ayırım gözetmeden bütün hastaları ziyaret eder, bütün cenazelerde hazır bulunur, bütün davetleri kabul ederdi.. Kendi ayakkabılarını tamir eder, elbisesini yamar, evdeki işlerde yardımcı olurdu.. Her gördüğüne selam verir, herkesle ilgilenirdi.. Bir gün yanına bir adam geldi ve O’na karşı duyduğu heybetten dolayı titremeye başladı..Peygamberimiz (s.a.v) adama: “Sakin ol, ben kral değilim. Ben, güneşte kurutulan et yiyen fakir bir Kureyş kadınının oğluyum ” dedi..(Hakim) Ashabıyla birlikte otururken veya yürürken onlardan biri gibi davranırdı. Ne meclisin başında olma, ne de önlerinde yürüme gibi bir hevesi yoktu. Bu sebeple, bir yabancı O’nun bulunduğu bir topluluğa geldiği zaman kendisini ayırt etmez ve sormak zorunda kalırdı. Tevazusunun şiddetinden dolayı, kendisine gösterilmesi gereken saygı hakkından feragat ederek : ”Beni gördüğünüz zaman ,acemlerin büyüklerine...

Bir Hak aşığı der ki; İnsan vav şeklinde doğar, bir ara doğrulunca kendini elif sanır. İnsan iki büklüm yaşar, oysa en doğru olduğu gün ölmüştür. Kulluğun manası vavdadır, elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir. O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar. Elif kainatın anahtarıdır, vav kainattır. Rabbi vav gibi mütevazı olsun ister kulları. Musa dal olmuştur ama Firavunun gözü Elifte kalmıştır. İbrahim ateşte vavdır, Nemrut bizzat ateşe odun. Yunus, vav olup balığın karnında anca kurtarmıştır kendini. İnsan iki büklüm olunca rahat eder ana karnında. Boylu boyunca uzansa da kim rahattır mezarında? Vavın elifle münasebeti ne kadar iyiyse, kainatın dengeside o kadar düzgündür. Kim kimi hatırlarsa evvel o ona koşar. Kainatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki o yüzden boşlukta kalmamış, Rabbi onu imanla doldurmuştur. Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat. Manayı bilmeyenler vav diyemez vay der. Buna anlamca vaveyla denir....

Besmele her hayrın başıdır..İnşallah bu blog da hayırlı işlere vesile olur.Bu blogun amacı başlama tarzından da anlaşılacağı üzere maneviyatın paylaşımı ,bunu yaparken de kaynağı  en başta kitapların en büyüğü olan Kuran-ı Kerim olacak ve ardından büyük alimlerin kitaplarından istifade edilecektir.Yalnızca inanç dünyamızdan değil hayatın her safhasından konular ve hikayeler paylaşılacaktır.Aynı zamanda ekonometri ile ilgili hertürlü bilgi ve belge paylaşılacak isteyenlere gerekli yardımlar yapılacaktır.Saygı ,sevgi ve hürmetle...